Instalacje
Automatyka domowa
Zabezpieczenie mienia
Montaż urządzeń
SERWIS + AWARIE
Rozłącznik izolacyjny
Rozłącznik izolacyjny
Polecam do stosowania jako wyłącznik główny w rozdzielnicy głównej (RG) w budynkach jednorodzinnych. Aparat ten odcina dopływ napięcia sieciowego.
Rozłącznik izolacyjny (ang. switch-disconnector[1]) – łącznik elektryczny (rozłącznik) spełniający jednocześnie dwie funkcje:
- przewodzenia prądu w warunkach znamionowych, podczas przetężenia (w tym zwarcia, przez odpowiednio zdefiniowany czas) oraz rozłączania obwodu w warunkach znamionowych i zakłóceniowych,
- izolowanie, czyli spełnienie własności izolacyjnych zapewniających bezpieczną pracę obsługi.
Pamiętać należy że pojęcie widocznej przerwy izolacyjnej funkcjonuje w przypadku urządzeń SN i WN, a nie jest wymagane przy urządzeniach niskiego napięcia. Pozycja dźwigni rozłącznika izolacyjnego informuje jednoznacznie o jego załączeniu bądź rozłączeniu, umożliwiając bezpieczną pracę.
Aparat spełniający powyższe wymagania według normy IEC/EN 60947-3 ma naniesioną na obudowę przytoczoną normę oraz oznakowany jest odpowiednim symbolem. Tylko takie kryteria uprawniają producenta do określenia swojego aparatu jako rozłącznik izolacyjny.
Parametry
Rozłączniki izolacyjne najczęściej są określane następującymi parametrami:
- Napięcie znamionowe udarowe wytrzymywane – czyli wartość szczytowa napięcia udarowego ( U i m p {\displaystyle U_{imp}} );
- Napięcie znamionowe ( U i {\displaystyle U_{i}} );
- Napięcie znamionowe łączeniowe ( U e {\displaystyle U_{e}} );
- Prąd znamionowy, który może płynąć długotrwale przez rozłącznik ( I e {\displaystyle I_{e}} )
- Prąd znamionowy krótkotrwały, czyli wartość skuteczna prądu, który przez rozłącznik może popłynąć bez jego uszkodzenia ( I c w {\displaystyle I_{cw}} );
- Zdolność na załączenie zwarcia – Prąd znamionowy załączalny ( I c m {\displaystyle I_{cm}} )